بینشی نوین در خوشه‌های خلاق شهری (پتانسیل‌های فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان مکان جاذب طبقة خلاق)

چکیده شهر خلاق مکانی برای رشد و نمو خلاقیت در دینامیک خوشه‌های خلاق جامعه است که این خوشه‌ها، طبقة خلاق را در خود حفظ کرده و پرورش می‌دهند. مکان دانشگاه نیز به عنوان مکان گردهمایی نیروی فکری خلاق به عنوان دارایی ارزشمند شهرها محسوب می‌شود که می‌تواند به عنوان خوشه‌ای خلاق برای نیل به اهداف شهر خلاق بسیار تأثیرگذار باشد. هدف از این مقاله، بررسی معیارهای مکانی جاذب طبقة خلاق در فضای واسط دانشگاه هنر اصفهان و میدان نقش‌جهان است که پتانسیل‌های این فضا در جهت تبدیل به خوشه‌ای خلاق مورد واکاوی قرار می‌گیرد. در این راستا، مقاله درصدد پاسخگویی به این سؤالات است : میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان فضاهای شهری چه معیارهایی را در راستای انطباق با خوشه‌های خلاق شهری دارا هستند؟ فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان چه پتانسیل‌هایی جهت تبدیل به خوشه‌ای خلاق دارد؟ این فضا چگونه و به چه میزان در جذب و ترویج طبقة خلاق موفق بوده است؟. بنابراین این پژوهش ابتدا با رویکرد کیفی با روش تحلیل محتوای ادبیات موضوع به بررسی نقش خوشه‌های خلاق شهری و نقش مؤلفه‌های محیطی موجود در این مکان‌ها در جذب طبقة خلاق می‌پردازد. سپس با رویکرد کیفی پتانسیل‌های میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان را در راستای انطباق با معیارهای خوشه‌های خلاق شهری مورد بررسی قرار داده و با واکاوی رابطة تعاملی میان این دو خوشه به استخراج معیارهای مکانی جاذب طبقة خلاق در فضای واسط با این دو خوشه می‌پردازد. در گام نهایی با رویکرد کمی به بررسی میزان نفوذپذیری دانشگاه هنر اصفهان با میدان نقش‌جهان از طریق فضای واسط به عنوان مکانی با پتانسیل جذب طبقة خلاق می‌پردازد. دستاورد نهایی این پژوهش تدقیق معیارهای مکانی جاذب طبقة خلاق در فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان است که در این راستا راهکارهایی پیشنهادی مانند ارتقاء تعاملات اجتماعی، افزایش امنیت و ارتقاء دخل و تصرف کاربران در جهت عمومیت بخشیدن به عرصة فضای باز دانشگاه با هدف تبدیل این فضای واسط به مفصل ارتباط دانشگاه و شهر ارایه می‌شود.